Wat heerlijk om hier in Leiden weer aan een fijne Geluksproeverij mee te werken. 

En wat zijn we hard nodig, van die moedige mensen die geloven in de kracht van het hart en in verbinding, die random-acts- of-kindness delen, en breed glimlachen naar ieder die ze tegenkomen, die kleur brengen gewoon omdat het kan, en die dansen op straat op dat ene liedje waar ze mee wakker zijn geworden. 

Zoals Toon Hermans zo mooi heeft geschreven over mensen die zonnen aansteken voordat de wereld verregent, mensen die op hun stoelen gaan staan, om sterren op te hangen in de mist, mensen die op het grijze asfalt in grote witte letters LIEFDE verven.

Bij die mensen wil ik horen, steeds weer en steeds weer. 

Het hele gedicht van Toon Hermans kun je hier beluisteren

https://youtu.be/37cfVzwXujI?si=FKQq4tPQ-hHpoc-d